Prens Edward Adası'nın sakin bir köşesinde, Avonlea adlı küçük bir kasabada, Green Gables isimli bir çiftlik vardı.İkisi de gün geçtikçe yaşlanıyordu. Matthew altmışına merdiven dayamıştı, Marilla da ondan pek geri kalmıyordu. Çiftliği yıllardır tek başlarına idare etmişlerdi ama artık bu iş onlara ağır gelmeye başlamıştı.Kulağa basit geliyor, değil mi? İşte asıl hikaye burada başlıyor. Matthew, Allah için, utangaçlığın kitabını yazmış biriydi. Yabancı biriyle sohbet etmektense ayıyla güreşmeyi tercih ederdi. Ama birinin gidip çocuğu Bright River'daki tren istasyonundan alması gerekiyordu ve Marilla'nın bunu yapması söz konusu bile değildi.Matthew istasyona vardığında ortalık ana baba günüydü ama gördüğü manzaraya hiç hazır değildi. Karşısında çiftlik işlerine yatkın iri yarı bir delikanlı yerine, saçları alev alev kızıl, çelimsiz, küçük bir kız duruyordu.Anne, Matthew'a bir bakış attı ve çenesi düştü. Green Gables'a geleceği için çok heyecanlıydı, hayalini kurduğu sıcak yuva hakkında ballandıra ballandıra konuşuyordu.Peki ne yaptı? Anne'i arabasına bindirdi ve eve doğru yola çıktı. Dönüş yolculuğu tam bir duygu seli gibiydi. Anne yetimhanelerdeki çileli günlerini ve başka ailelerin yanında hizmetçi olarak çalışmasını anlattı da anlattı.Green Gables'a vardıklarında, Marilla bir oğlan çocuğu göreceğini umarak dışarı çıktı. Onun yerine Anne'i görünce yüzü ekşi limon yemiş gibi buruştu. Pratik Marilla hemen bu karışıklığı nasıl çözeceğini düşünmeye başladı.Ama Anne kolay pes edecek cinsten değildi. Davasını usta bir avukat gibi savunuyor, gerçek bir yuva özlemini dile getiriyor ve canla başla çalışacağına söz veriyordu.Marilla sert mizaçlıydı ama Matthew'un yalvaran bakışlarını görmezden gelemedi. Bu kızıl saçlı fırtınaya abayı yakmıştı belli ki.Anne'in yüzünü görmeliydiniz. Gözleri ışıl ışıl parladı ve Green Gables'ı kendi harikalar diyarıymış gibi keşfetmeye koyuldu. Gördüğü her şeye yeni bir isim taktı. Yolun aşağısındaki gölet mi? "Işıltılı Sular Gölü"oldu. Çiçek açmış elma bahçesi mi?O ilk günün sonunda, Green Gables bambaşka bir yer olmuştu sanki. Anne onların sönük dünyasına renk katmıştı adeta. Matthew'un gönlünü çalmıştı, Marilla ise temkinli bir merakla doluydu. Anne mi?Hava umut doluydu ve Marilla bile bu küçük kızın Avonlea'nın sakin köşesine ne gibi heyecanlar getireceğini merak etmeden edemiyordu.Anne'in gelişinin hayatlarını nasıl değiştireceğini bilmiyorlardı. Anne yeni odasında uykuya dalarken, sabahla birlikte onları bekleyen değişim ve zorlukların farkında değildi hiçbiri.