Frank, rakamların ve iş anlaşmalarının dünyasında büyümüştü. Ancak içten içe, kalbi farklı bir ritimle atıyordu - şiir ve hikayelerin ritmiyle. Babası William dünyayı kar marjları ve pazar genişlemeleri penceresinden görürken, Frank'in zihni uzak diyarlarda ve destansı masallarda dolaşıyordu.Bu fikir ayrılığı, yıllardır kaynayan bir tencere gibiydi. Frank uslu evlat rolünü oynamaya çalışıyordu ama yazar olma hayalleri sürekli su yüzüne çıkıyordu.Derken bir gün, bardak taştı. Frank artık dayanamıyordu - bu ikili hayat onu içten içe kemiriyordu. Bu yüzden babasına açılmaya karar verdi. Frank ona tüccar değil yazar olmak istediğini söylediğinde William'ın yüzünü görmeliydiniz. Sanki borsanın çöktüğünü ve en sevdiği atın kaçtığını aynı anda öğrenmiş gibiydi.William işleri oluruna bırakacak biri değildi. Hayır, bir çözüm bulmalıydı. Frank hayal dünyasında yaşamak istiyorsa, ona gerçek hayatın nasıl olduğunu gösterecekti.Northumberland, Frank için adeta başka bir gezegenmiş gibiydi. Vahşi kuzey hakkında türlü hikayeler duymuştu - kaba insanlar, çetin doğa ve kilometrelerce ötede düzgün bir kitapçı yoktu. Bu William'ın "Yazarlığı becerebileceğini mi sanıyorsun? Bakalım hayat zorlaştığında ne yapacaksın, evlat."Frank cezalandırıldığının farkındaydı ama elinden ne gelirdi? Ya babasının planına uyacak ya da ailesinden tamamen kopacaktı.Londra'daki arkadaşlarına veda etmek, kendi cenazesine katılmak gibiydi. Onu neşelendirmeye çalıştılar, kırsalda yaşanacak büyük maceralardan bahsettiler ama Frank dünyanın öbür ucuna gönderildiği hissinden kurtulamadı.Kuzeye yapacağı uzun yolculuk için atını hazırlarken Frank'in duyguları karmakarışıktı. Bir yanı Osbaldistone Malikanesi'nde onu nelerin beklediğinden çekiniyordu. Amcası da babası gibi katı ve inatçı mı olacaktı? Kuzenleri onun şehirli tavırlarıyla ve şiir tutkusuyla alay edecek miydi?Ancak tüm bu endişenin altında küçük bir heyecan kıvılcımı yatıyordu. Ne de olsa büyük hikayeler böyle yazılırdı - genç bir kahraman bilinmeyene doğru yola çıkar, zorluklarla ve sıkıntılarla yüzleşirdi. Belki de bu sürgün ona gerçekten harika bir şey yazması için gereken ilhamı verecekti.Londra geride kalırken, Frank yazılmamış bir kitabın sayfalarına doğru ilerliyormuş gibi hissediyordu. Önündeki yol, kim bilir ne tür maceralarla doldurulmayı bekleyen boş bir sayfa gibi uzanıyordu. Northumberland'de onu ne beklerse beklesin, Frank bununla yüzleşmeye kararlıydı.Atının toynaklarının her şakırtısında Frank bildiği dünyadan uzaklaşıyor ve gizemle örtülü bir geleceğe yaklaşıyordu. Londra'nın tanıdık sokakları yerini engebeli kırsal alanlara bıraktı ve Frank, hayatının hayal bile edemeyeceği şekillerde değişmek üzere olduğunu hissetti.Kuzey yolculuğu bitmek bilmiyordu. Frank'in sırtı günlerdir eyer üstünde olduğu için sızlıyordu ve zihni düşünceler ve duygulardan oluşan bir kasırgaydı. Ama yolculuğun yüzüncü günü gibi gelen gün batımında, uzaktaki Osbaldistone Hall'u ilk kez gördü. Ufukta beliren eski taş yapı, solmakta olan ışığa karşı keskin bir siluet oluşturuyordu. Frank'in kalbi hızla çarpmaya başladı. İşte buydu - gerçek an.