Darling'lerin evi, sıradan Londra evlerinden farklıdır. Serin bir akşamda sıcacık bir battaniye misali, insanı sıcaklık ve konforla sarar. Çocuk odası her daim kahkaha sesleri ve hayali maceraların hışırtısıyla doludur. Bir de Nana var, ailenin dört ayaklı dadısı. Alelade bir köpek değildir o, dikkatinizi çekerim.Bir gece, gökyüzü tüm sırlarınızı fısıldamak isteyeceğiniz o derin, kadifemsi maviye büründüğünde, tuhaf bir olay yaşandı. Bayan Darling çocuk odasında, bir şenlik sonrası saçılmış konfetiler misali dağılan oyuncakları topluyordu. Aniden pencereden bir şey gözüne ilişti. Göz açıp kapayıncaya dek oradaydı ve kayboldu, ama bir oğlan çocuğunun yüzünün içeri baktığına yemin edebilirdi.Kalbi küt küt atan Bayan Darling, şimşek hızıyla pencereye koştu. Ancak havada asılı duran akrobat bir çocuk yerine sadece bir gölge buldu. Evet, sadece bir gölge; kavanozdan kaçmaya çalışan yakalanmış bir kelebek gibi çırpınıyordu. Kedi çevikliğiyle onu yakaladı ve bir çekmeceye kilitledi.Bu arada Bay Darling'in de canı sıkkındı. Bütün gün, züccaciye dükkanına dalmış bir fil gibi Nana'ya takılıp durmuştu. Sabrı, çok okunan bir kitabın son sayfasından daha fazla tükenmişti. "O köpek bakıcı değil!" dedi, bıyıkları öfkeli bir tırtıl gibi titreyerek. "Bu gece dışarı çıkacak, son kararım bu!" Bayan Darling gözleri fal taşı gibi açılmış halde onu vazgeçirmeye çalıştı.Fakat Bay Darling'in inadı inat. Zavallı Nana arka bahçeye sürüldü, bir köpeğin olabileceği kadar perişan görünüyordu. Kuyruğunu bacaklarının arasına kıstırıp dışarı çıkarken, sanki çocukların koruyucu meleği sürgüne gönderiliyordu.Bay ve Bayan Darling gece gezintisine hazırlanırken ortam bezelye çorbası kıvamında gergindi. Bayan Darling sürekli çocuk odasının kapısına bakıyor, annelik içgüdüsü yangın alarmından daha yüksek sesle çığlık atıyordu.Çocukların hepsi yataklarında küçük melekler gibi uyuyordu. Ama bu gece farklı bir hava vardı. Belki ay ışığının duvarlara düşürdüğü tuhaf gölgelerden, belki de rüzgarın dışarıdaki ağaçların arasından sırlar fısıldıyor gibi esmesindendi.Bay ve Bayan Darling nihayet kapıdan çıkarken, Bayan Darling bu tedirginlik hissinden kurtulamıyordu. Ocakta unutulmuş bir tencere gibiydi - bir şeylerin taşacağını hissediyordu. Çocuk odasının penceresine son bir kez baktı, o gizemli yüzü tekrar görmeyi umuyordu adeta. Ama orada hiçbir şey yoktu.Olağandışı bir gece için sahne hazırdı. Genellikle sadık köpek bakıcılarının gözetiminde olan Darling çocukları, aniden gölgeler ve fısıltılarla dolu görünen bir evde yapayalnız kalmışlardı.Saat ilerledikçe ve yıldızlar gece göğünde bilen gözler gibi parıldarken, hafif bir esinti çocuk odasının penceresinin perdelerini hışırdattı. Bu sadece rüzgar mıydı, yoksa içeri sızmayı bekleyen maceranın nefesi miydi? Gece sırlarını saklıyordu ama çok yakında bir ziyaretçi gelecekti. Uçabilen bir çocuk, hiç büyümeyen bir çocuk, kaybettiği bir şeyi bulmak için yola çıkmıştı.