Çılgın bir maceradan söz ediyoruz! Carter'ın kafası kasırgadaki bir toz bulutu gibi dönüyordu. Başta, çöl sıcağının beynini kavurduğunu ve sanrı gördüğünü düşündü. Ama gözlerini ovuşturup durmasına rağmen, tuhaf manzara yerinde duruyordu.Carter'ın aklı bin türlü düşünceyle doluydu. Nasıl olmuştu da - hem de Mars'ta! - buraya gelmişti? Az önce sıradan bir maden arayıcısıyken şimdi Mars'ta dikiliyordu!Biraz sersemleyen Carter, temkinli bir adım atmaya yeltendi. Vay canına, ne sürpriz! Normal bir adım yerine, kendini havaya fırlatıyordu adeta. Sanki yerçekimi Dünya'dakinin üçte birine inmişti.Mars toprağına birkaç kez kapaklandıktan sonra (bu arada tadı Dünya toprağından beterdi), Carter yeni keşfettiği zıplama yeteneğine alışmaya başladı. Kendini çocuk gibi hissediyor, dünyanın en büyük trampolininde zıplıyor gibiydi.Mars manzarasında ilerlerken, Carter'ın zihni ayaklarından hızlı çalışıyordu. Tanıdık Arizona çölü milyonlarca kilometre uzaktaydı - ki bu bile az bir tahmin olabilirdi.Etrafındaki yabancı dünya, güzellik ve tuhaflığın harmanıydı. Yüksek kaya oluşumları doğanın gökdelenleri gibi yükseliyor, yüzeyleri antik yazıtlara benzer desenlerle süsleniyordu.İçinde bulunduğu durumun şoku geçince Carter'ın hayatta kalma içgüdüleri devreye girdi. Su, yiyecek ve barınak bulmalıydı - sırası önemli değildi. Marslıların yiyeceğinin neye benzeyebileceğini düşünmek midesini bulandırsa da bu endişeyi şimdilik bir kenara bıraktı.Her dev sıçrayışta Carter'ın içinde duygular fırtınası kopuyordu. Elbette korkuyordu - yabancı bir gezegende tek başınaydı! Ama aynı zamanda giderek artan bir heyecan ve merak da hissediyordu. Mars'a ayak basan ilk insandı! Eğer Dünya'ya dönmeyi başarırsa, anlatacak müthiş bir hikayesi olacaktı. Belki de dünyanın en ünlü insanı olacaktı.Mars güneşi batarken gökyüzünü mor ve turuncu tonlara boyayıp Dünya'daki gün batımlarını gölgede bırakırken, Carter iki büyük kayanın arasında korunaklı bir yer buldu. Geceyi geçirmek için yerleşti, zihni hala günün olaylarıyla meşguldü.Orada uzanmış, tanımadığı yıldızlara bakarken, Con Carter içinde bulunduğu durumun saçmalığına gülmekten kendini alamadı. Tek bir ömürde Konfederasyon askerliğinden maden arayıcılığına, oradan da Marslı kaşifliğe geçmişti. İşte buna kariyer değişikliği derim! Uykuya dalarken, bu kızıl gezegenin ona daha neler hazırladığını merak etti.Carter tam gözlerini kapatacakken bir ses duydu. Bu yabancı dünyaya ait olmayan bir sesti. Hırıltı ile tıslama karışımı bir ses giderek yaklaşıyordu. Bu kızıl gezegende yalnız olmayabileceğini anladığında kalbi hızla çarpmaya başladı. Ve Mars gecesinde her ne varsa, hiç de dost canlısı gibi görünmüyordu.