Heidi henüz beş yaşında, küçük bir yetim kızdı. Koyu kıvırcık saçları ve merakla parlayan gözleri vardı. Teyzesi Dete onu sonu gelmez gibi görünen bir yolculuğa çıkarıyordu. İsviçre Alpleri'ndeki büyükbabasının yanına gidiyorlardı.Tren yolculuğu bambaşka bir deneyimdi. Tuhaf sesler çıkararak ilerleyen tren, Heidi'nin midesini altüst ediyordu.Asıl macera trenden indiklerinde başladı. Dağa tırmanmaları gerekiyordu ve bu hiç de kolay değildi. Sanki bir devin sırtına tırmanıyorlardı.Yükseldikçe manzara daha da göz alıcı oluyordu. Dağlar, tepeleri bembeyaz ve sivri, kocaman vanilyalı dondurma toplarını andırıyordu. Heidi gözlerine inanamıyordu. Yukarıdaki hava da bir başkaydı. Çam ormanı gibi taze ve keskin kokuyordu.Bitmek bilmeyen bir yolculuktan sonra nihayet küçük bir kulübeye vardılar. Kulübe, sanki dağın bir parçasıymış gibi duruyordu. Burası, güneşte çok vakit geçirmiş yaşlı bir adam gibi eski ve yıpranmıştı.Bu adam gerçekten dikkat çekiciydi. Bir çınar kadar uzun boylu, göğsünden aşağı dökülen bembeyaz sakalı bir şelaleyi andırıyordu. Gözleri bir kartal kadar keskin ve deliciydi. Heidi ve teyzesini gördüğünde pek de memnun görünmedi.Dete Teyze hemen açıklamaya girişti. Heidi'yi neden bıraktığını, kızın ailesinin artık olmadığını ve ona bakacak başka kimsenin kalmadığını anlatıyordu. Zavallı Heidi kendini terk edilmiş bir yavru köpek gibi hissediyordu.Ancak Heidi'nin bir özelliği vardı: Kolay kolay yılmazdı. Merakı her şeyin üstesinden gelirdi. Teyzesi gider gitmez, sanki dünyanın en heyecan verici yeriymiş gibi kulübeyi keşfetmeye koyuldu. Gördüğü her şey hakkında sorular soruyordu. "Bu ne?" "Bu neden burada?" "Buna dokunabilir miyim?"Başlarda Alp Dede bir kaya kadar sessizdi. Sadece Heidi'nin etrafta koşturmasını izliyor, gözleri şaşkınlıktan fal taşı gibi açılıyordu. Ama yavaş yavaş, güneşte eriyen buz misali, yumuşamaya başladığı görülüyordu.Yatma vakti geldiğinde Alp Dede Heidi'ye uyuyacağı yeri gösterdi. Küçük bir çatı katıydı, kuş yuvası gibi sıcacıktı. İçerideki samanlar yaz tarlaları gibi mis gibi kokuyordu.Gece çöküp yıldızlar parıldamaya başladığında Heidi uykuya daldı. Aklı, yeni dağ evinde yaşayacağı maceralarla doluydu.Aşağıda, Alp Dede ateşin başında oturmuş, uzun sakalını sıvazlıyordu. Sakin hayatının bir anda nasıl değiştiğini düşünürken alevler gözlerinde dans ediyordu. Durgun bir göle atılan taşın yarattığı dalgalar gibiydi bu değişim.Ateş çıtırdarken ve rüzgar dışarıdaki ağaçlara fısıldarken, dağın yaşlı adamı ve onunla yaşamaya gelen küçük kızın hayatlarında yeni bir sayfa açıldı. Önlerindeki günlerin Heidi için yeni deneyimlerle dolu olacağını bilmiyorlardı. Her gün sonsuz bir coşku ve beklenmedik keşiflerle dolup taşacaktı. Bu engebeli dağ cennetinde onu nasıl maceralar bekliyordu?