Victor'un babası Alphonse, yerel siyasette önemli bir figürdü. Sürekli dışarıda, insanlarla tokalaşır, çocukları sever, herkesin adını ve köpeğinin doğum gününü bile bilirdi. Annesi Caroline ise tam bir melekti. Üstündeki gömleği bile düşünmeden size verirdi.Küçük Victor, daha ilk günden itibaren bilgiye aç bir çocuktu. Saatlerce bilim kitaplarına gömülür, sanki yarın yokmuş gibi bilgi toplardı. Ailesi mi? Onun bu merakı karşısında göklere çıkıyorlardı. En iyi öğretmenleri ve en pahalı bilim setlerini almak için birbirleriyle yarışıyorlardı adeta.Victor beş yaşına geldiğinde, ailesi hayatlarına yeni bir soluk katmaya karar verdi. Soylu bir İtalyan aileden gelen yetim Elizabeth Lavenza'yı evlat edindiler. Elizabeth, Frankenstein'ların evine adeta güneş gibi doğdu. Victor'la hemen kaynaştılar, ayrılmaz bir ikili oldular. Büyüdükçe, herkes onların evleneceğini düşünüyordu.Victor'un çocukluğu bir masal gibiydi. Can dostu Elizabeth ve babası yerel bir dükkan sahibi olan en yakın arkadaşı Henry Clerval vardı yanında. Üçü birbirinden hiç ayrılmazdı. Günlerini kırları keşfederek, hayal gücü yüksek hikayeler uydurarak ve gelecek hayalleri kurarak geçirirlerdi.Ama hayat her zaman güllük gülistanlık olmaz ya - Victor ergenliğe adım atarken, felaket kapılarını çaldı. Annesi Caroline, Elizabeth'i iyileştirmeye çalışırken kızıl hastalığına yakalandı. Yavaş yavaş sönüp giden bir mum gibiydi adeta. Caroline son nefesini vermeden önce Victor'a Elizabeth'le evleneceğine dair söz verdirdi. Bu an Victor'u derinden sarstı.Annesini kaybetmek, Victor'un ayaklarının altındaki zemini kaydırdı adeta. Hayatında kocaman bir boşluk bıraktı ve ölümü alt etme fikri zihnine saplandı. Sanki beyninde bir şalter atmıştı. Birden, bilim hakkında okuyarak geçirdiği tüm o saatler bambaşka bir anlam kazandı. Victor büyük hayaller kurmaya başladı - yaşamın ve ölümün sırlarını çözmeyi kafasına koydu.Yaşı ilerledikçe bu takıntısı daha da arttı. Victor kendini çılgınca bir tutkuyla doğa felsefesi çalışmalarına verdi. Sanki acısından kaçmaya çalışıyor, tüm enerjisini çalışmalarına akıtıyordu.Victor'un çocukluk deneyimleri onu hayal bile edemeyeceği şekillerde şekillendirdi. Ailesinin sevgisi ve desteği, Elizabeth ve Henry'nin dostluğu ve annesinin acı kaybı zihninde harmanlanarak onu henüz tahmin bile edemediği bir kadere doğru sürüklüyordu.Günler geçtikçe Victor'un bilgiye olan açlığı katlanarak arttı. Gecelerini eski metinleri inceleyerek, parmaklarına kramp girene dek notlar alarak geçiriyordu. Uykusuzluktan gözleri kan çanağına dönmüştü ama umursamıyordu.Ve sonra, on yedinci yaş gününe az bir zaman kala, Victor her şeyi değiştirecek bir karar aldı. Üniversite için evden ayrılmaya karar verdi. Bavullarını hazırlamış, kafası bilimsel gizemleri çözme hayalleriyle doluyken, rotasını Ingolstadt Üniversitesi'ne çevirdi. İçi içine sığmıyordu, doğa felsefesi ve kimya dünyasına dalmak için sabırsızlanıyordu.