Emma son günlerde kendini oldukça iyi hissediyordu. Sevgili mürebbiyesi Bayan Taylor, Bay Weston'la yeni evlenmişti ve Emma, bu evliliğin mimarı rolünü üstlenerek tüm övgüleri üzerine alıyordu. Bayan Taylor'ın evden ayrılmasıyla Emma birdenbire kendini bir sürü boş zamanla baş başa buldu.Harriet Smith, on yedi yaşına yeni basmış tatlı bir kızdı. Oldukça toy olan bu kızın, dünyanın gidişatı hakkında hiçbir fikri yoktu. Bayan Goddard'ın okulunda kalıyordu ve kimse onun nereden geldiğini bilmiyordu. Ama Emma, Emma olduğu için, Harriet'in gizli bir soylu geçmişi olması gerektiğini düşündü.Emma'nın Harriet için büyük hayalleri vardı. Ona mükemmel bir koca bulmaya kararlıydı, sanki bir tür üst sınıf çöpçatanlık servisi işletiyordu. Bu yüzden, genç ve iyi bir çiftçi olan Robert Martin, Harriet'e evlenme teklif ettiğinde, Emma çileden çıkacak gibi oldu. Ona göre Harriet, ahır temizlemek ve yumurta toplamaktan daha büyük işler için yaratılmıştı. Harriet'in kulağına fısıldayıp onu Robert'ı reddetmeye ikna etti.Ama Emma pes etmeye niyetli değildi. Gözünü Harriet'in beyaz atlı prensi olarak gördüğü yerel papaz Bay Elton'a dikmişti. Emma sanki romantik bir komedi senaryosu yazıyormuş gibi planlar kurmaya başladı. Aralarında kıvılcımlar çakmasını umarak Harriet ve Bay Elton'ı bir araya getirmenin yollarını aramaya devam etti. Hatta Bay Elton'ın, Emma'nın Harriet için yaptığı resimleri göklere çıkardığı bir portre çizimi seansı bile ayarladı.Tam Emma'nın keyfi yerindeyken, Bay George Knightley çıkageldi. Emma'nın eniştesi ve en eski arkadaşı olan Bay Knightley'nin, mantığın sesi olmak gibi can sıkıcı bir huyu vardı.Ne olduğunu anlamadan, Bay Knightley ve Emma ateşli bir tartışmaya tutuşmuşlardı. Bay Knightley onu, burnunu ait olmadığı yere sokmaması konusunda uyarıyor, ateşle oynadığını söylüyordu. Ama Emma, inatçı bir katır kadar dirençliydi ve geri adım atmıyordu.Tartışmaları kızıştıkça, aralarındaki gerilimi neredeyse görebiliyordunuz. Emma'nın yüzü gittikçe kızarıyor, Bay Knightley'nin alnındaki kırışıklıklar derinleşiyordu.Emma bir an için zihninde küçük bir şüphe tohumunun filizlendiğini hissetti. Ya Bay Knightley haklıysa? Ya her şeyi berbat ediyorsa?Gün sona ererken ve güneş batarken, gökyüzü turuncu ve pembe tonlara bürünürken, Emma ve Bay Knightley'nin tartışması gergin bir ateşkese dönüştü.Emma pencerenin önünde durmuş, Bay Knightley'nin yolda yürürken giderek uzaklaşmasını izliyordu. İçinde, belki de altından kalkamayacağı bir işe girişmiş olabileceği hissi vardı.Gece, sakin Highbury köyünün üzerine çöktüğünde Emma kendini bir ikilemde buldu. Planlarını sürdürmeli miydi, yoksa frene basıp Bay Knightley'i mi dinlemeliydi?Emma ertesi günün yepyeni zorluklar getireceğini bilmiyordu. Randalls'da bir parti verilecekti ve bu gerçekten oyunun kurallarını değiştirecekti.