O gün sis bezelye çorbası kadar yoğundu. Gözlerinizi ne kadar kısarsanız kısın önünüzü birkaç metreden fazla göremiyordunuz. Her şeyin üzerine yapışan nemli, gri bir battaniyeye sarılmış gibiydiniz. Van Weyden vapurun güvertesinde durmuş, sisin içinden bakmaya çalışıyordu.Tam da öyle oldu. Aniden, dev bir el feribotu kaldırıp sarsmış gibi müthiş bir çarpışma oldu. İnsanlar çığlık çığlığa oraya buraya savrulurken tutunacak bir şeyler arıyordu. Van Weyden'in kalbi deli gibi atmaya başladı - sis yüzünden başka bir gemiye çarpmışlardı.Van Weyden korkudan aklını yitirecek gibiydi ama bir şeyler yapması gerektiğini biliyordu. Yakınındakilere yardım etmeye koyuldu, can yeleklerini nasıl giyeceklerini gösterdi.Sonrasında kendini San Francisco Körfezi'nin buz gibi sularında buldu. Su, binlerce iğne gibi vücuduna saplanıyor, akıntılar onu her yöne sürüklüyordu.Başını suyun üstünde tutmaya çalışırken, Van Weyden'in aklı geçmişe gitti. San Francisco'daki şirin dairesini, en sevdiği koltukta kitap okuyup eleştiri yazarken geçirdiği zamanları düşündü. Şimdi her şey çok uzaktaymış gibi geliyordu.Saatler geçmiş gibi hissederken Van Weyden'in gücü tükeniyordu. Kolları ve bacakları kurşun gibi ağırlaşmıştı, artık sona yaklaştığını düşünüyordu. Tam pes etmek üzereyken, sisin içinden bir hayal gibi bir şey belirdi. Eski püskü bir yelkenliydi bu, sanki korsan hikayelerinden fırlamış gibiydi.Sonradan Hayalet olduğunu öğrendiği geminin mürettebatı onu fark etmişti. Ona bir can simidi attılar ve Van Weyden ona sıkı sıkı yapıştı.Nasırlı elleriyle birkaç sert görünüşlü adam onu gemiye çekti ve Van Weyden güverteye yığıldı. Etrafındaki sesleri duyuyordu ama sanki su altındaymış gibi boğuk geliyordu. Sırılsıklam olmuştu ve tir tir titriyordu.Kendinden geçerken, Van Weyden hayatın ne kadar değişken olduğunu düşündü. Az önce güvende hissederken, şimdi okyanusun ortasında hayatta kalma mücadelesi veriyordunuz. Hayalet'in güvertesi sert ve yabancıydı ama en azından güvendeydi.Uyandığında, hayatının en kötü sabahını yaşayacağını bilmiyordu. Başı zonklayacak, vücudu sanki bir boksörle dövüşmüş gibi ağrıyacaktı. Ama bunlar daha sonranın derdiydi.