Thurston'ın elleri, gizemli paketi açarken titriyordu. İçinden çıkan eşyalar, hayatını sonsuza dek değiştirecekti. En dikkat çekici olanı, tuhaf sembollerle kaplı, kilden yapılmış garip bir kabartmaydı. Ona bakmak bile tüylerini diken diken ediyordu.Masasına yayılan bu karmaşayı anlamlandırmaya çalışırken, bir kelime sürekli gözüne çarpıyordu: Cthulhu. Her yere karalanmış, kırmızı mürekkeple çevrelenmiş ve neredeyse her notta tekrarlanmıştı. Ayrıca, "Cthulhu Tarikatı" ifadesi de sık sık karşısına çıkıyordu.Thurston, içini kaplayan huzursuzluktan kurtulamıyordu. Büyük amcasının ani ölümü ve şimdi bu tuhaf bulgular. Büyük ve tehlikeli bir şeyin eşiğinde olduğunu hissediyordu. Derin bir nefes alıp araştırmayı sürdürmeye karar verdi.Oturma odası, bir dedektif filminin setine dönüşmüştü. Her yer, her köşe kağıtlarla doluydu. Sararmış gazete kupürleri, korkudan delirmiş insanlarla yapılan röportajlar ve büyük amcasının yıllarca tuttuğu notlar.Thurston derinlere indikçe, merakı içini kemiren bir korkuya dönüşüyordu. Bu Cthulhu meselesi, basit bir şehir efsanesi değildi. Dünya çapında bir ağ gibiydi; tarikatlar, tuhaf görüntüler, açıklanamayan olaylar.Titreyen elleriyle bir zaman çizelgesi oluşturmaya başladı. Büyük amcasının bu tarikata ve taptıkları varlığa nasıl giderek daha fazla takıntılı hale geldiğini görmek, yavaş çekimde bir korku filmi izlemek gibiydi.Gece çökmüştü ama Thurston bunun farkında bile değildi. Beyni durmaksızın çalışıyor, her yeni keşif bir öncekinden daha akıl almaz geliyordu. Uyumak mı? İmkansızdı.Gece yarısı olduğunda, Thurston kendini o ürkütücü kil kabartmaya bakarken buldu. Loş ışıkta, tuhaf semboller adeta canlanıyor gibiydi. Karanlık bir uçurumun kenarında durduğunu hissediyordu. Acaba dibinde onu ne bekliyordu?Tüm bu yeni bilgilerin ağırlığı altında eziliyordu. Hayatının asla eskisi gibi olmayacağını anladı. Sanki biri ona, anlamaktan aciz olduğu kadim korkular ve kozmik dehşetlerle dolu bir dünyayı göstermişti. Güneş doğarken ve dağınık çalışma odasına uzun gölgeler düşerken, Thurston bunun sadece bir başlangıç olduğunu biliyordu.Thurston geceyi sonlandırmak üzereyken, gözü kağıtlardan birinin köşesine ilişti: Henry Anthony Wilcox. Bu isimle ilgili bir şey onu rahatsız ediyordu, sanki önemli bir ipucuymuş gibi. Daha sonra araştırmak üzere aklının bir köşesine not etti. Bu rastgele gibi görünen ismin onu daha da karanlık bir yola sürükleyeceğini, 1925 Şubat'ında başlayan bir yolculuğa çıkaracağını bilmiyordu.