Size anlatayım, Ishmael Bush bambaşka bir adamdı. Gözlerinde şaka götürmez bir bakış vardı. Karısı Esther mi? O da aynı hamurdan yapılmıştı - eski çizmeler kadar sert ve her daim katırı bile güldürecek bir laf hazırdı dilinin ucunda. Çocukları ise tam bir baş belasıydı, özellikle de en büyükleri Asa.Yanlarında Ellen Wade adında bir kız vardı. Dikenli çalıların arasında açan bir papatya gibiydi.Arabalardan bahsetmişken, görmeliydiniz onları. Öyle eski püskü şeylerdi ki, hafif bir esintide dağılacak gibiydiler. Ya hayvanlar? Tekerlekli Nuh'un Gemisi'ni andırıyordu. İnek, tavuk, aklınıza ne gelirse.Ovanın derinliklerine ilerledikçe, sanki doğa ana onları geri püskürtmeye çalışıyordu. Bir gün öyle dik vadilerle karşılaşıyorlardı ki, sanki bir evin duvarına tırmanıyorlardı. Ertesi gün, Esther'in güvecinden daha sık çalılıkların arasından geçiyorlardı. Nehir geçişlerini hiç sormayın.Hava bir o yana bir bu yana sallanıyordu. Bazen güneş öyle yakıyordu ki, tekerlek üstünde yumurta pişirebilirdiniz.Ya vahşi yaşam? Sadece kelebek ve tavşan değildi gördüklerimiz. Kurtlar geceleri kamp etrafında dolanıyor, gözleri karanlıkta ateş böcekleri gibi parlıyordu. Bazen bir ayı fazla yaklaşıyor, ortalık karışıyordu.Ama biliyor musunuz? Bush çocukları sağlamdı. Su taşır, odun toplar, yolun getirdiği bitmek bilmeyen işlere koşarlardı.Ishmael ise bambaşkaydı. İlerleme konusunda gözü başka bir şey görmezdi. Öyle kararlar alırdı ki rota ve hız konusunda kafanız karışırdı, ama tartışmak imkansızdı.Zavallı Esther, sınırın süper kadınıydı adeta. Hiçliğin ortasında ev hayatını sürdürmeyi başarırdı.Ellen grubun gizemiydi. Hep tetikte, hep sessiz. Aile dramını ve uçsuz bucaksız bozkırı kafasında tartarken, düşüncelerini neredeyse görebilirdiniz.Her gün yeni bir zorlukla karşılaşıyorlardı. Bir sabah uyandıklarında ineklerin yarısının gece kaçtığını görürlerdi. Ertesi gün bir tekerlek dağılır, onu tamir etmek saatler alırdı.Ama ne oldu biliyor musunuz? Yılmadılar. Çamura, sıcağa, fırtınaya ve vahşi hayvanlara rağmen devam ettiler. Her zorluk onları daha da güçlendirdi.Bilinmeyene doğru ilerledikçe, hepsindeki değişimi görebiliyordunuz. Ishmael'in bakışları daha da keskinleşti, Esther'in azmi arttı ve çocuklar. bozkırda hızla olgunlaştılar.Yolculuk henüz bitmemişti ve önlerinde neler olduğunu kim bilebilirdi? Ama kesin olan bir şey vardı: Bush ailesi ve yoldaşları, sınırın onlara sakladığı her şeye hazırdı.Tam da bozkır hayatına alıştıklarını düşünürken, hayat onlara yeni bir sürpriz hazırladı. Bir akşam kamp kurarken, havada tuhaf bir elektrik vardı. Bir şeyler olacaktı, dünyalarını alt üst edecek bir şey.